Achtergestelde lening

Een achtergestelde lening is een lening waarbij een kredietverstrekker (degene die de lening uitgeeft), in het geval van faillissement van het bedrijf wordt 'achtergesteld' op andere schuldeisers. Met andere woorden, deze schuldeiser hoeft pas als één van de laatste betaald te worden en kan pas als laatst aanspraak maken op het geïnvesteerde vermogen. Enkel houders van een obligatie of een aandeel staan nog achter deze crediteur in de rij. Hierdoor loopt de verstrekker van een achtergestelde lening een verhoogd risico, gekenmerkt door hogere rentepercentages.

Ondanks dat achtergestelde lening wat negatief klinkt, is het juist een populaire financieringsvorm. Want, het risico voor de verstrekker is relatief groot, dus kan er een hogere rente gevraagd worden. Daarnaast hoeft de kredietverstrekker geen belasting te betalen over de ontvangen interest.

Vanuit het perspectief van de financieringsbehoeftigde is het voordeel van een achtergestelde lening dat er minder voorwaarden gesteld worden dan voor een traditionele zakelijke lening. Achtergestelde leningen worden vaak gebruikt voor financieringen waarbij geen onderpand aanwezig is, zoals extra werkkapitaal of uitbreidingsplannen. Een achtergestelde lening wordt beschouwd als eigen vermogen. Hiermee wordt de balans van de onderneming versterkt, zonder zeggenschap uit handen te geven. Soms kan dit zelfs een doorslaggevende factor zijn om andere financieringsvormen te bewerkstelligen. Daar tegenover staat dus wel een hogere rente, waardoor de lening duurder is dan een bancaire lening.